Kin Mazière

Ik heb een paar vrienden in een Email een kijkje gegund in mijn nogal geschokte bewustzijn. Meer dan vorige keren werd ik in Kinshasa geconfronteerd met de gewelddadigheid van de samenleving daar. Het is lastig je daar een beeld van te vormen op afstand. Bij geweld denk je aan oorlogshandelingen en verkrachtingen, en dat is toch meer in Oost Congo en niet in Kinshasa.
Ik ga 1 voorval beschrijven uit de reeks die elke dag door mij werd gezien.

Als ik de winkel uitloop met L, blijft hij even staan kijken bij een woordenwisseling. Alle andere voorbijgangers lopen door, maar L. observeert even voor hij na een minuut of twee achter het stuur kruipt.
"Wat was er?"vraag ik hem.
"O, de parkeerwacht had die vent gevraagd om in het vervolg de auto anders neer te zetten, om de doorgang niet te blokkeren. Dat leverde hem die dreigende taal op. Dat hij die man zou laten oppakken en naar Kin Mazière brengen om hem daar een poepie te laten ruiken."
Nauwelijks is L. uitgesproken of de man in het roze overhemd begint tegen hem te tieren.
"Chauffeur, hoe heb je het lef om zo kritisch te kijken en dan ook nog aan mevrouw uit te leggen wat er aan de hand was!!"
Woedend struikelt de roze man over zijn woorden.
"Laat ik je niet nog eens tegenkomen ergens, scheer je weg, anders zorg ik nu meteen ervoor dat je opgepakt wordt en naar Kin Mazière gebracht! Dat zal je leren!"
L. zegt niets. Trekt alleen zijn sfinxgezicht. Met mij aan boord wil hij geen rel.
En ineens stuift de roze man weg.
Beter laat dan nooit. Heeft hij in de gaten gekregen wie L. is? Waarschijnlijk wel.
Hoe? Ja, ga dat maar eens uitleggen, hoe dat werkt......

Het schokkende voor mij is dat Jan en Alleman die een of andere positie heeft in deze rechteloosheid inderdaad zomaar mensen kan laten oppakken en deponeren in dat hol van marteling en mishandeling dat Kin Mazière heet. De naam alleen al vervult de mensen met grote vrees.
Meer dan eens kan je beraad meemaken over iemand die eens mores moet leren. Dan gaat het erom wie hem zal laten arresteren en opsluiten in een vreselijke plaats. De man van een goede bekende van me zit zo al maanden vast, om een afrekening. Van dag tot dag hoor ik van haar de mislukte pogingen om recht gedaan te krijgen. Zeker, we kennen ook in Nederland de verruwing en mensen die om niets enorme stampij maken, op de vuist gaan of iemand neersteken, maar wat het zo aangrijpend maakt voor me is dat in Congo het recht geldt van degene die een positie heeft in de veiligheidsdiensten of in de entourage van het staatshoofd. En die diensten gaan ongestraft en zonder enige verantwoordingsplicht hun gang, vaak niet eens om politieke tegenstanders van het bewind dwars te zitten, maar om ordinaire kwesties zoals deze parkeerruzie.
Je bent dus echt je leven niet veilig.