Posts
Vanmorgen kwam onze promotor aan bij het project in Mikondo (Kinshasa), al diep in zorgen om Papa Richard, onze concierge en klaar-over van 73 jaar, die zwaar gewond is en die nu tussen dood en leven verkeert, en zelfs niemand meer herkent, en dan ziet hij aan de poort palmtakken. Wat is er aan de hand? Dan hoort hij het droeve nieuws dat heel hard aankomt: vanmorgen werd bekend dat JOSé Kasa is overleden! Hij was sinds het ongeluk van begin december niet meer op school gezien, en pas nu realiseren we ons dat hij daarbij dus ook slachtoffer was! Alle aandacht was naar de boekhoudster, een leraar en papa Richard gegaan, en twee van die drie zijn inmiddels gelukkig weer gedeeltelijk in staat te werken, maar nu dit!
JOSé was niet zomaar iemand, hij was vanaf het begin altijd bij de hand om een of ander probleem met de schoolbanken of het dak te verhelpen. Hij was het ook die het noodlokaal bedacht en bouwde, en met zoveel andere oplossingen kwam voor de alledaagse maar o zo lastige mankementen op een school die zo intensief wordt gebruikt. Een trouwe man, vriendelijk en met grote inzet voor het welslagen van Projets Mikondo en de school La TULIPE.
En zo zijn we diep bedroefd om zijn heengaan(AWA= verdriet, treuren)
"Bid voor ons en voor zijn familie, omdat we zo geslagen zijn - we hebben kracht nodig om door te gaan"
N.B. Op de foto uiterst rechts, met kaki pantalon: broeder JOSé bij de inauguratie van het nieuwe schoolcomplex, october 2004.
