EEN GEVAL APART - 2 "promoteurs"

De "promoteur" wordt uitgenodigd een prijs in ontvangst te nemen op zaterdag 28 november.
Probleem 1: hoe leg ik uit in het Nederlands wat een "promoteur" is?
Probleem 2: wie zal de prijs in ontvangst gaan nemen?

De vertaling voor "promoteur" zou kunnen zijn: iemand die de eindverantwoordelijkheid heeft van een school, die erop toeziet dat alles op rolletjes loopt. Een soort voorzitter van het schoolbestuur, maar dan ook druk met daaglijkse dingen van de school.

"Ik ga niet alleen. Ik ga samen met Mieke of helemaal niet"
De hele morgen hoorde ik Epi zich al opwinden over de kwestie.
"Alle ogen zijn hier altijd op mij gericht. Promoteur! Promoteur! Maar Mieke en ik staan er samen voor en het treft goed dat ze nu hier is voor de prijsuitreiking! Ik ga niet in mijn uppie de handtekening zetten,hoor! Niet zonder haar!"

Toen het zo ver was, ontstond er enige commotie achter de tafel met regelaars. "Wie is de promoteur?"
"Zij! Zij is de promotrice" en Epi gebaarde naar mij dat ik die handtekening nu moest gaan zetten.
"Maar waar is de bijdrage?" begon een van de heren moeilijk te doen. De bijdrage? Epi, de directeur, de coordinator en ik, we houden ons van de domme. Bijdrage? Hoezo? "We hebben al betaald voor vandaag, kijk maar hier" en de directeur houdt de kwitantie onder de neus van de man.
"Nee, dat is voor het buffet. In uw brief staat dat een vrijwillige bijdrage op prijs wordt gesteld! Waar is die?"
Toen onze coordinator bleef doen of hij er niets van begreep en in onze enveloppe een bescheiden bedrag bleek te zitten waren de rapen gaar en begon de man zijn laatste troef uit te spelen.
"Als dat alles is, reiken we u het Brevet niet uit!"
"Nou, riep de coordinator, die ook op temperatuur begon te komen, zeg dan hoeveel u wilt hebben!"
"Dat is aan u, niet aan ons om te bepalen," riep de man gekweld. "Het is vrijwillig!"
Enfin, zo ging het nog een poosje door.
En zo komt het dat mijn handtekening een beetje bibberig onder het Brevet kwam te staan.
Het werd nog een heel leuke avond trouwens.

PRIJS

De stem schalt het door de luidsprekers: COMPLEXE SCOLAIRE LA TULIPE! De muzikanten geven een roffel. Wij staan al klaar om naar voren te lopen. Directeur Maheshe en directrice Mado met het spandoek; onze coordinator staat met mijn videocamera achter de jurytafel. Nu zijn wij dus aan de beurt!
Ik ben zo blij dat ik dansend naar voren loop om het Brevet van Verdienste in ontvangst te nemen.Applaus van de honderden aanwezigen uit heel Kinshasa Oost. Handen worden uitgestoken om ons te feliciteren. Allemaal onderwijsmensen van privéscholen die blij zijn om ons succes, om de erkenning die we krijgen.
Sommigen zullen misschien een idee hebben hoeveel inspanningen het kost om zo goed te presteren als privéchool. De meeste niet, denk ik. Ik hoorde in de eerste van de toespraken dat veel van de privéscholen uitgaan van een katholieke orde en veel giften ontvangen. In elk geval moeten de ouders altijd veel betalen, zelfs daar en zeker op die scholen die ook een winstoogmerk hebben. Maar wij van Projets Mikondo moeten het hebben van onze particuliere donateurs in Nederland. De school is juist bedoeld voor de kinderen van Mikondo van wie de ouders geen school kunnen betalen!Daarom betalen we elke maand het personeel. Het is een schijntje in verhoudingen hier. En toch zie je het hele team met grote toewijding en succes prima onderwijs geven. Het bewijs is wel deze prijs vandaag.
Een prijs is mooi, maar wat zou ik graag ieder teamlid een tientje per maand meer kunnen betalen! Wat de school hun betaalt is niet eens genoeg om hun huishuur te kunnen...
Als onze donateurs nu eens...ieder 8 E zouden ... of ieder een nieuwe donateur aan zouden brengen....Dat is toch niet teveel gevraagd ....in onze verhoudingen?

KRANT

Prijsstijgingen wat de klok slaat, aldus Elima, een dagblad van 22 november dat ik doorblader als ik even uitblaas van het werk op internet.
Ik begrijp dat als je naar de prijzen in dollars kijkt, je er niet veel van merkt. Zeker, de benzine is 7% duurder geworden op 20 oktober en er wordt een nieuwe stijging verwacht. De cementprijs is niet onder controle. Maar het grote probleem is de Congolese Franc, de FC. De Congolezen vrezen dat weldra de magische grens wordt bereikt van 1000 FC voor 1 USD. "De huishoudens beginnen te voelen hoe ze verstikt raken juist nu het tegen december loopt met zijn eindejaarsfeesten."
"Le petit peuple is te beklagen, schrijft de krant verder. Vaak moeten ze de huishuur in dollars betalen, wat voor hen een onbeschrijflijke martelgang is. Trouwens, bijna alles wordt in dollars geprijsd in de grote steden hier. Soms zelfs in Euro's.Bier, brood, cement, alles is de laatste weken duurder geworden.
Terwijl de bevolking vreest voor nog zwaardere tijden, publiceert een groot Instituut cijfers over 2009 waaruit blijkt dat de DRCongo niet vordert met de bestrijding van corruptie, die als endemisch wordt betiteld. Er zijn geen tekenen van verbetering.
Ik vouw de krant op en maak een praatje met de assistent. Trots vertel ik van de websites die we hebben voor onze projecten, en de rapportuitreiking afgelopen zaterdag aan al die kinderen in Mikondo die zonder ons niet hadden kunnen leren. Hij barst uit: "Ik wil ook studeren, ik ben ook een kind in moeilijke situatie, ik heb geen vader meer en geen moeder". En dan hoor ik dat hij met de verdienste hier in het internetcafé maar net de huur kan betalen, en elke dag toeren moet uithalen om iets te eten te vinden. Zijn vader had een project voor aidsslachtoffers. Hij is neergeschoten toen de AFDL kwam. "Wij zijn uit het Noorden en dan word je beschouwd als aanhanger van Mobutu."

Rapportuitreiking in La Tulipe

Om 10 uur zaterdag begon de feestelijke Proclamation des résultats. Het is zo overweldigend om al die kinderen te zien die zonder onze inspanningen en zonder onze donateurs nooit onderwijs zouden hebben gehad. Ik word uitgenodigd om met gebed de bijeenkomst te beginnen. Het is geen christelijke school, maar in Afrika iets belangrijks doen zonder daar God bij te betrekken, dat is onvoorstelbaar. Nog wat later word ik uitgenodigd een kwartiertje een toespraak te houden. Dat zal ik die kinderen niet aandoen. Met drie minuten vind ik het welletjes.
Nu mogen een paar leerlingen uit de laagste klassen een versje reciteren. Wat dapper, voor die 500 grotere kinderen en de ouders!
Dan komt het echte werk. Van elke klas worden de vijf leerlingen met de hoogste punten in het zonnetje gezet (wat een vreemde uitdrukking hier, waar iedereen in hte zonnetjes staat en zit!)
"We doen dit om ze aan te moedigen hard hun best te doen", legt de onderdirecteur me uit.
Om 12 uur is het afgelopen en kunnen de ouders de rapporten ophalen na getekend te hebben.
Ik ga straks terug in Nederland weer met frisse energie donaties zoeken!

What is in a name?

Een van de doelen die we ons stellen voor Projets Mikondo is een grotere onafhankelijkheid van de geldgevers Vrienden van Mikondo.Onze bijdragen zijn namelijk bij lange na niet voldoende voor een goed funtioneren van de school.
Toen ik dat woord gebruikte hier, "onafhankelijkheid" liepen de griezels over de rug van de Congolese partner.Uitleg volgde: die term zou kwetsend kunnen zijn voor onze vrienden in Holland.Het klinkt zo naar streven om los te komen van de kolonisatoren. Liever zullen we het voortaan aanduiden als: het project zal ernaar toe werken om zichzelf te kunnen bedruipen. Het Franse "se prendre en charge" klinkt trouwens aardiger.Voor zichzelf kunnen zorgen, op eigen benen staan, financieel.

Hoera, miekerang.nl weer bij

Fijn om te zien dat de afleveringen van 7 en 8 november op het Blog www.miekerang.nl er op staan.Dat was al geschreven voor ik vertrok naar Kinshasa.
Eenmaal daar gekomen besloot ik een googleblog te gaan gebruiken, zodat ik makkelijk zelf de nieuwtjes erop kon zetten.
Ik heb zoveel stof om te vertellen,elke dag lappen tekst zou geen probleem zijn, maar hier is het lastig om een foto erbij te sturen.
Doorzetten maar, dan lukt het nog een keer.
Zoals die foto van een politiebureau waar de verdachte onder schot wordt gehouden. Uniek toch?

Commanderen

We zullen in een TVprogramma komen om te praten over cultuur en cultuurverschillen. Bij wijze van voorbereiding leg ik vast hier in mijn Congolese thuis mijn probleem op tafel: "Als ik iets nodig heb, ben ik gewend het zelf te halen of te doen. Maar jij roept heel hard vanuit je fauteuil om Jo of Junior en als die komt...zeg je hem om de TV aan te zetten of van kanaal te veranderen. Dat kan je toch zelf ook doen? Ik kan daar niet aan wennen."
Ondertussen realiseer ik me heel goed dat ik die "commando's" in alle Congolese families hoor klinken. Voor de kleinste dingetjes.Het verwarrende is, dat die ook klinken uit de keel van heel zachtaardige en hulpvaardige personen. Chris! Chris!CHRIS! Het knalt eruit en als hij opduikt: geef me een lepel om in de pan te roeren! Aldus die lieve Maman Getou.
Het is dus niet wat het lijkt voor ons Hollanders: autoritair orders geven.
Vanmorgen heb ik het me laten uitleggen. Ik denk het nu aardig te begrijpen. Maar nu nog mijn reflexen..!
Gisteravond nog: "Heb je al slaap? Zullen we dan maar naar bed gaan?" En ik pak mijn stoel op om die naar binnen te dragen, omdat het kan gaan regenen vannacht. FOUT! Dat is de taak van een van de jongelui in huis.

Foto maken?

We parkeerden daarnet voor een griezelig betonskelet van enorme afmetingen en zeker 7 of 8 etages hoog. Dat is nu waar onze politie moet werken, zegt mijn begeleider. Drie straten daarvoor had ik al gewezen op het daar aanwezige politiebureau. Is dat zo'n bureau waar 10 straten onder ressorteren? vroeg ik. Ja, ik had mijn les goed onthouden. Ik probeerde naar binnen te kijken. Ik zag niet veel. Wat is daarbinnen? Een bureau, kasten, telefoons? Mijn vriend begon te lachen.Moedertje Staat geeft de politie mobieltjes met een nummer.We hebben geen vaste telefoons - O, en dan krijgt u ook beltegoed? -Ha, ha, dat was leuk bedacht van mij, vond mijn vriend.Nee, voor het beltegoed moet de politie zelf een oplossing vinden.Daar zijn de boetes goed voor. Als iemand de orde verstoort, moet hij betalen ...en dat gaat dan in de zak van de chef, vul ik in gedachten aan. Nog een vraag: ik mag zeker niet daar een foto van maken, om te tonen hoe miserabel de politie gehuisvest is? - Nee,dat zal niet gaan.
Ik neem me voor mijn vriend enige training te geven in het fotograferen met mijn toestelletje. Dat levert wel iets bijzonders op, denk ik.
(De opzet is gelukt: foto's buiten en binnen het politiebureau!)

Bonnetjes -

13 november 2009 - Denk erom: van alle uitgaven een bonnetje tonen! Ik doe mijn best, want bij financiële rapportage horen bonnetjes. Maar of het lukt om behoorlijke bonnetjes te krijgen? ....
Hier zit ik dan in het internetcafé, op de lijst op de toonbank staan de tarieven. Voor 30 minuten moet je 750 franken betalen.
Ik betaalde met 8 (vieze) flapjes van 100. Geen wisselgeld.
Op het bonnetje staat de code die ik moet intikken en de tijd die ik ervoor toegemeten krijg. En als prijs staat er op: 350 franken!

Als de 30 minuten om zijn, koop ik een uur erbij. Bonnetje o.k.
Ik betaal 1500 franken, tijd 001:00 uur.
Volgens het bonnetje 700 franken!

En het is geen kwestie van: domme Mieke, je laat je bedotten als buitenlander! Ik ben ook hier vergezeld door een echte Congolees die over me waakt, en die zich geen knollen voor citroenen laat verkopen.

Ik zie de bui alweer hangen in ons goede Nederland: kritiek op de rapportage. Ook al heb ik bonnetjes, ze deugen niet.
Het voorbeeld hier betreft kleine uitgaven.
Maar met een nota van een apotheek, of dokter, heb je net zo makkelijk problemen, zo is mijn ervaring. Ga het maar uitleggen in onze geordende maatschappij, dat de datum of de naam per ongeluk verkeerd is ingetikt!
Je hoort ze haast denken: o, dat zal wel fraude zijn.
Ik haat het!

training : wees FLEXIBEL - nieuw Blog

13 november 2009
Helaas is onze Menno niet in de gelegenheid het weblog op onze site aan te vullen; hetzelfde probleem nu als met onze actualiteiten op de site van Docu Congo.Daarom maar gauw deze Blog op Gmail aangemaakt. Wie wil volgen wat ik hier opmerk,kan dan toch wat lezen.
Ik oefen in flexibiliteit. Dat is je geraden ook hier! Lege ruimte in de file snel opvullen, lege ruimte in de agenda idem. Afspraken moeten steeds een beetje schuiven doordat een of ander probleem zich voordoet dat niet te voorzien was.Geen water ineens als je ingezeept in de douche staat? Wees flexibel en erger je niet! Het leven is te kostbaar om het te bedervenmet ergernissen.