Boze mensen

Er gebeurt daar iets, hoor maar.
Ik hoor inderdaad opgewonden geschreeuw.
Waar dan? Bij de school om de hoek?
Als er een relletje is, houd ik me maar gedeisd, dus ik volg de ontwikkelingen vanaf het balconnetje. Op de hoek van de straat staan inmiddels een stuk of tien, twaalf buren en voorbijgangers stil en kijken richting school, die voor mij onzichtbaar is. Ik hoor gejoel van kinderen. Wat is er? Stakende leerlingen? Maar normaal zijn alleen de leraren in staking. Wat is er toch aan de hand daar?
Dan, na een minuut of tien komt er een man in groen overhemd met boze stappen en gesticulerend van die kant. Hij staat even stil om mijn overburen eens goed de waarheid te zeggen, maar in een taal die me niet wijzer maakt.
Ha, daar zijn E en T terug. Ze hadden mijn fototoestel mee en zo wordt het verhaal aan de hand van de plaatjes nog pakkender.

Een vader was op school gekomen en had de hoofdmeester beentje gelicht wegens een verschil van opvatting over de juiste aanpak van zijn lieveling in een praktijkles. Daarop ontstond een handgemeen, waarop de meester snel de poort liet sluiten, zodat de aanvaller niet kon vluchten voordat de politie zou komen. Daarop was de oom te hulp gekomen, maar hij kon de school niet in, en in machteloze woede was hij op straat gaan schelden en dreigen tot groot vermaak van de omstanders. Hij begon aan de poort te rukken en erop te slaan. Niemand deed open. En zo bleef hem niets anders dan over aan machtsvertoon dan met zijn vuist zwaaien en roepen.
"Jullie Luba zijn allemaal hetzelfde! Je denkt zeker dat je ons de wet kunt voorschrijven! Niet dus! Jullie fufu-eters, je hebt alleen maar fufu in je buik, ik zal je allemaal verpletteren!! Er zal geen steen overeind blijven van je school hier."
En zo liep een conflict om een kledingstuk uit op een dreigende oorlog tussen fufu-eters en chikwange-eters.
Sindsdien zijn alweer drie schooldagen zonder incidenten verlopen......