We hebben geluk deze keer. Neef G. is ons komen opzoeken vanmiddag en biedt aan ons naar de stad te rijden in een van zijn drie of vier luxe wagens.
Ik profiteer ervan dat ik eindelijk eens achter een geheel onbeschadigde voorruit het avondlijke verkeer kan bekijken.
Het ritje verloopt vlot onder aangenaam gekout, tot we van de weg gedrukt worden door een oude schoolbus, een afdankertje uit een of andere Amerikaanse staat. We staan stil, een wiel in een soort goot. O wee, ik hoop niet dat neef G. zijn positie gaat gebruiken, want dan komt de chauffeur van de bus er niet best af. "Ik heb het maar niet op de spits gedreven, omdat we Madame Mieke aan boord hebben," zegt G. eenvoudig, als ie weer achter het stuur zit.
Bij een terras in de stad zet hij ons af. Nee, dank je, hij hoeft geen "transport", hij heeft immers zelf aangeboden ons te rijden.
Die avond ontmoeten we een groot aantal vooraanstaande Congolese politici: Gizenga, Mozito, Tshisekedi, ja zelfs Mobutu en Lumumba. Het meest succes oogst de personificatie van Cinq Chantiers: een vinger voor de mond en een diepe rimpel in het voorhoofd.
Mobutu
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten