ACH ARM CONGO...ZO'N DORST -

Over rijkdommen die meestal de zakken spekken van buitenlanders, over voedselzekerheid en de Nederlandse ambassade. En over bruine boterhammen.

Het is triest dat het voormalig Belgisch Congo relatief zelden de aandacht trekt in de media op een positieve manier. En de media zijn de ogen van de wereld.
Als er al iets in de Nederlandse media opduikt, dan gaat het om de rijkdom aan grondstoffen waar we allemaal van profiteren behalve de Congolese bevolking. Met vreselijke gevolgen voor die bevolking.

Wat een opluchting als er dan een fantastisch spelend orkest op tournee in Nederland komt.
Er zijn vele tientallen fantastisch musicerende Congolese orkesten, maar juist deze ene is naar Nederland gehaald en bejubeld. Alle orkestleden zijn zwaar lichamelijk gehandicapt. Door hun muziek en geestkracht en veel bier hebben ze zich staande weten te houden in het leven.
Een Westerling ontdekte ze en heeft ze gepromoot in het buitenland. Met als gevolg dat ze nu ook in Congo beroemd zijn.

De andere musici? Moeilijk…..Ze worden met argusogen bekeken door de Westerse ambassades als ze een visum komen vragen voor een tournee. De paar muziekgroepen die er dan toch in slagen concerten te geven in Frankrijk, België of Engeland, lopen vervolgens nog eens kans op een fiks pak slaag. Van de zijde van hun landgenoten, wel te verstaan. Radicale leden van de Congolese diaspora die luide uiting geven aan hun afkeer van de huidige president, eisen dat iedereen zich achter hun positie schaart. Wat wel een beetje lastig is voor de Congolezen die terug naar Congo moeten na een tournee.

Er is in dat land gebrek aan van alles, en wie dus graag anderen helpt kan daar vooruit. Ondernemers hebben het echter nergens ter wereld zo beroerd als juist in de DRCongo. Behalve de heel grote jongens, zoals Orgaman, Forest, en.. Heineken, die in Congo Bralima heet.
Soms kunnen dingen zo eenvoudig duidelijk gemaakt worden. Zoals het probleem van de infrastructuur. “Een nieuwe weg kan in een klap de productie vervijfvoudigen zo bleek twee jaar geleden toen een nieuwe asfaltweg werd geopend naar Beni.”
Met google was ik op een biersite terecht gekomen waar ik dat las.
http://bier.blog.nl/biernieuws/2011/09/10/heineken-investeert-in-congo

Het gaat goed met Bralima, waar na de aanleg van die weg (door Heineken, denken wij)4 miljoen hectoliter werd geproduceerd. Gelukkig maar voor Heineken. De bierconsumptie ligt namelijk laag. Maar 3 liter bier per hoofd per jaar. Dat zijn 6 flessen Primus. Heel anders dan in Tsjechië ( 161 liter per hoofd van de bevolking in 2010) of Duitsland ( 109 liter)
Er valt dus nog heel wat ontwikkelingswerk te doen in de DRCongo. Dat heeft onze Nederlandse ambassadeur ook begrepen. In het kader van de strijd tegen de honger steunt deze ambassade in de regio Bas-Congo socio-economische activiteiten daar, namelijk haalbaarheidsstudies die worden uitgevoerd om in die provincie te komen tot voldoende voedselzekerheid door eigen productie van voedsel. Aldus werd bekend gemaakt bij zijn bezoek aan Boma (haven waar Heineken verbeteringen aanbrengt zodat het laden en lossen van hun kratten vlotter gaat. Misscien ook met steun van de ambassade?)
Concreet gaat het om de vestiging van Bralima ( Heineken) in Boma en een biscuitfabriek die ook met Nederlandse steun in Boma gevestigd zal worden.

Mijn lieve man zaliger zei wel eens voor de grap: ik ga een bruine boterham drinken, als hij zich een glas bier ging inschenken. Ik ben dus in het geheel niet verbaasd dat de Nederlandse strijd tegen de honger loopt via steun aan Heineken (en Unilever? Bolletje? Of Verkade?)
En wie me niet gelooft kan het zelf lezen:
http://french.news.cn/afrique/2011-09/09/c_131119617.htm
P.S. Het biermerk Primus zou een marktaandeel hebben van 75%. Concurrent Skol heeft de andere 25%. Bron: http://weblogs.debalie.nl/david/tag/bralima

BBBBBjour of cholera in Kinshasa

Het duizelt me als ik eindelijk een poosje kan bellen met mijn goede vriend in Kinshasa. Een paar dagen lang is het steeds mislukt; alle afspraken per telefoon gingen de mist in. Nu moet de schade even snel ingehaald worden. Hij barst los, voor de verbinding weer wegvalt.

Het leven van alledag hier, Mieke : transport, stroom, water, middelen van bestaan en cholera problemen.
Punt voor punt tovert hij me een tafereel voor ogen. Zoals over zijn moeder, mijn vriendin, en haar zus. Laat ze maar schuiven, die Omaatjes....Ik weet hoe ze elke morgen nog voor 6 uur, de deur uit gaan, naar de Grote Markt, voor inkopen voor het restaurantje. Met de taxi uiteraard, om de afstand en de zware boodschappen. En dan verder tot 21 uur in de avond koken en klanten bedienen.

Mieke, denk je eens in, je vriendin en haar zus, moeten nu lopen naar de Grote Markt, die hele afstand! Dankzij die 5 Chantiers! (hij dempt zijn stem even, deze opmerking was niet bepaald vleiend voor de President) kom je er niet meer door, alles opgebroken, het verkeer volkomen vast, en de taxi chauffeur rekent per uur! Je zit zo al gauw 2 of 3 uur muurvast. Een pandemonium !

Ze lopen dus. Al dat stof, die hitte, die bozige sfeer overal.Leuk begin van de dag! Maar er zijn toch ook...?

Ja, Mieke, inderdaad, er zijn wegen nu klaar. Geasfalteerd, mooi breed.
Mijn vriend somt ze op, met naam en wijk.
Ja, dankzij de 5 Chantiers, maar Mieke, .....pikkiedonker! Geen enkele straatverlichting! En onze Congolese autorijders weten niets van verkeersregels, alleen maar van heel hard rijden. Mieke, ik zweer je, per etmaal worden hier zo wel 20 mensen doodgereden bij het oversteken! Echt!
(hij fluistert nu weer even) : Ik denk dat het verkeer meer doden nog eist dan de cholera.

Ik grijp het laatste woord aan om te vragen naar de Chef du Quartier. Ik ken hem als een wijs man die ons herhaaldelijk goede diensten heeft bewezen. Ik heb gehoord dat hij overleden is deze week. Is hij overleden aan cholera?

Ja, Mieke. Het is om te huilen. we gaan van het ene sterfgeval naar het volgende. Elke keer moet je erheen, elke keer het probleem van de "cotisations"( bijdrage in geld) omdat er geen familie is die de kist en de begrafenis kan betalen, maar zelf heb je ook niets en als je niets bijdraagt, is dat een ernstig gebrek aan solidariteit. Straks moet ik naar M.N., voor de matanga (rouwbijeenkomst - zie foto hierboven)voor onze commandant van politie. Je moet tonen dat je er bent in moeilijke omstandigheden, maar het is wel veel .

Is dat de man aan wie ik afgelopen April ben voorgesteld?
Ja, Mieke, dezelfde! .....
Dat zijn dan al drie mensen binnen de laatste 10 dagen die ik zelf ook ken!
...........
Zo nemen we nog een poosje de stand van zaken door.
Als toetje krijg ik nog een laatste tafereeltje voorgeschoteld.
Weet je, Mieke, het verandert het leven zo! Ergens waar je met veel mensen bij elkaar bent, daar groet je nu alleen nog maar met een knikje in de lucht, en zoveel maal Bonjour als je mensen ziet die je groeten wilt. Bonjour, bonjour, bonjour.
Als het er veel zijn, zeg je nu bbbbbjour!
En je houdt je hand in je zak.
Thuis ga je gauw je handen wassen.